Właściciele czworonogów ponoszą pełną odpowiedzialność za ich zachowanie. Nawet najspokojniejszy pies pod wpływem emocji może stać się agresywny i kogoś zaatakować.

Za pogryzienie przez psa odpowiadać będzie jego właściciel. 

Odpowiedzialność właściciela 

 Art. 431. § 1. Kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.

Zgodnie z powyższym przepisem kodeksu cywilnego właściciel bądź osoba, która sprawuje pieczę nad zwierzęciem ponosi odpowiedzialność za wyrządzone przez nie szkody, nawet jeśli przykładowo pies uciekł, korzystając z otwartej furtki i wówczas doszło do pogryzienia.

Jest to tzw. odpowiedzialność na zasadzie winy w nadzorze.

Jeśli właściciel miał wykupioną polisę OC, roszczenia kierujemy do właściwego Towarzystwa Ubezpieczeń. 

W sytuacji gdy właściciel nie posiadał ubezpieczenia OC i nie chce dobrowolnie zaspokoić roszczeń poszkodowanego, sprawę kierujemy do sądu.

Odszkodowanie

Odszkodowanie ma za zadanie wynagrodzenie szkód majątkowych powstałych w związku ze zdarzeniem np. zniszczone ubranie, koszty leczenia i rehabilitacji, dojazdów do placówek medycznych czy zwrot różnicy pomiędzy wynagrodzeniem otrzymywanym w trakcie zwolnienia lekarskiego a pełnym wynagrodzeniem. Roszczenie może objąć także koszty przyszłego leczenia.

Istotne jest gromadzenie dokumentacji, czyli faktur za wizyty lekarskie, leki, paliwo, zdjęć zniszczonej odzieży itp.

Zadośćuczynienie 

Zadośćuczynienie ma rekompensować doznaną krzywdę, czyli doznany ból, wszelkie cierpienia fizyczne i psychiczne. Mówimy tutaj o przykładowo o szpecących bliznach, panicznym strachu przed zwierzętami czy utracie zdolności do pracy.

Wysokość należnego zadośćuczynienia to kwestia indywidualna. Zależy m.in. od rodzaju, charakteru krzywdy, długotrwałości cierpień fizycznych, ich intensywności i nieodwracalności ich skutków.  

Przyznawane jest jednorazowo.

Przedawnienie 

Art. 442¹. § 1KC „Roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzechod dnia, w którym poszkodowany dowiedział się albo przy zachowaniu należytej staranności mógł się dowiedzieć o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże termin ten nie może być dłuższy niż dziesięć lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.”

W niektórych przypadkach terminy przedawnienia mogą być dłuższe.