Na wstępie podkreślenia wymaga, że jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest zapewnienie pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Zgodnie z treścią art. 207 Kodeksu pracy:
Art. 207. [Podstawowe obowiązki pracodawcy w zakresie BHP] 1. Pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Na zakres odpowiedzialności pracodawcy nie wpływają obowiązki pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz powierzenie wykonywania zadań służby bezpieczeństwa i higieny pracy specjalistom spoza zakładu pracy, o których mowa w art. 23711 § 2. 2. Pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany: 1) organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy; 2) zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń; 3) reagować na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywać środki podejmowane w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy; 4) zapewnić rozwój spójnej polityki zapobiegającej wypadkom przy pracy i chorobom zawodowym uwzględniającej zagadnienia techniczne, organizację pracy, warunki pracy, stosunki społeczne oraz wpływ czynników środowiska pracy; 5) uwzględniać ochronę zdrowia młodocianych, pracownic w ciąży lub karmiących dziecko piersią oraz pracowników niepełnosprawnych w ramach podejmowanych działań profilaktycznych; 6) zapewniać wykonanie nakazów, wystąpień, decyzji i zarządzeń wydawanych przez organy nadzoru nad warunkami pracy; 7) zapewniać wykonanie zaleceń społecznego inspektora pracy. 21. Koszty działań podejmowanych przez pracodawcę w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w żaden sposób nie mogą obciążać pracowników. 3. Pracodawca oraz osoba kierująca pracownikami są obowiązani znać, w zakresie niezbędnym do wykonywania ciążących na nich obowiązków, przepisy o ochronie pracy, w tym przepisy oraz zasady bezpieczeństwa i higieny pracy.
Z normy prawnej wyprowadzonej z powołanego przepisu wynika, że obowiązek zapewnienia przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w zakładzie pracy jest niezależny od obowiązków w tej sferze ciążących na innych podmiotach, tj. pracownikach a także osobach spoza zakładu pracy wykonujących zadania służby bezpieczeństwa i higieny pracy. Ciąży on na pracodawcy także niezależnie od tego, czy pracownik wykonuje pracę należycie.
Kolejno wskazania wymaga, że zgodnie z art. 94 pkt 4 Kodeksu pracy na pracodawcy ciąży obowiązek prowadzenia systematycznego szkolenia pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przechodząc do zagadnienia oparzeń, których doznają pracownicy w pracy to należy bardzo mocno podkreślić, iż nawet uznanie przez pracodawcę w protokole powypadkowym, że do wypadku doszło bez winy pracodawcy nie zabrania pracownikowi dochodzenia roszczeń bezpośrednio od pracodawcy lub z jego polisy odpowiedzialności cywilnej (OC).
Osoba poparzona w pracy w pierwszej kolejności powinna sięgnąć o rozporządzenie, które warunkują, jak powinno wyglądać stanowisko pracy. W niniejszym artykule przedstawimy zaledwie parę przykładów, jeżeli zatem zależy Państwu za indywidualnej analizie Państwa sprawy, zapraszamy do kontaktu z prawnikiem pod numerem 34 389 40 77.
Bezpieczeństwo i higiena pracy w hutnictwie żelaza i stali.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w hutnictwie żelaza i stali (Dz.U.2010.142.951 z dnia 2010.08.09) określa warunki bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach metalurgicznych i przetwórczych przerabiających stopy żelaza na półwyroby i wyroby hutnicze.
§ 59. 1. Rozładunek kwasów z cystern do zbiorników powinien być prowadzony za pomocą pomp do tego celu przeznaczonych 2. Dostarczanie kwasów do wanien trawiennych powinno odbywać się za pomocą rurociągów lub w inny zmechanizowany sposób zapobiegający zagrożeniu oparzeniem pracowników.
Jeżeli zatem dostarczenie kwasów do wanien trawiennych odbywa się sposób ręczny i doszło do oparzenia pracownika, wtedy za to poparzenie pracownika odpowiada pracodawca. I pracownik ma prawo do zadośćuczynienia, odszkodowania oraz renty.
Tak samo powinniśmy czytać kolejną normę:
§ 60.
Zanurzanie i wyciąganie wytrawianych przedmiotów z wanien powinno być zmechanizowane.
Skoro zanurzenie i wyciąganie wytrawianych przedmiotów nie było zmechanizowane i doszło do wypadku, wtedy odpowiedzialność ponosi pracodawca.
Bezpieczeństwo i higiena pracy w odlewniach metali.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w odlewniach metali (Dz.U.2000.3.37 z dnia 2000.01.21) określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy w odlewniach stopów żelaza i metali nieżelaznych.
§ 30.
W pomieszczeniach, w których występuje dla pracownika niebezpieczeństwo oparzenia lub zapalenia odzieży roboczej, powinny być zainstalowane wodne natryski ratunkowe oraz oddzielne urządzenia do przemywania oczu, spełniające wymagania określone w odrębnych przepisach.
Jeżeli zatem w zakładzie pracy nie ma lub są niesprawne wodne natryski ratunkowe oraz oddzielne urządzenia do przemywania oczu, wtedy pracodawca łamie przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
Bezpieczeństwo i higiena pracy w zakładach graficznych.
Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów i Ministrów Pracy i opieki społecznej oraz zdrowia z dnia 22 listopada 1951 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach graficznych (Dz.U.1951.65.447 z dnia 1951.12.28) dotyczy ochrony życia i zdrowia osób, zatrudnionych w działach produkcyjnych wszelkiego rodzaju drukarni, litografii, cynkografii i innych zakładów graficznych oraz w tych działach wszelkich zakładów pracy, w których wykonywane są prace graficzne.
§38. Pracownicy narażeni przy pracy na zanieczyszczenie ciała materiałami trującymi lub silnie brudzącymi, na oparzenie pryskającym metalem stopionym lub chemikaliami, a także na przemoczenie ciała, powinni być zaopatrzeni w odpowiednią odzież ochronną, dostatecznie często zmienianą i poddawaną oczyszczeniu. § 39. Pracownicy narażeni przy pracy na uraz odpryskami metalu, oparzenie oczu metalem stopionym, źrącymi chemikaliami lub szkodliwym promieniowaniem, powinni być zaopatrzeni w odpowiedni sprzęt osobisty ochrony oczu, jak okulary lub osłony twarzy. § 122. Jeżeli przy pracy w cynkografii używa się lamp łukowych lub innych lamp, dających światło jaskrawe lub odpadki parzące, należy stosować środki do ochrony oczu od urazów i oparzeń jak ekrany, a gdy rodzaj pracy na to pozwala - okulary ochronne ze szkłem barwnym oraz blachy pod lampami łukowymi na spadające węgle.
Jeżeli zatem pracownicy nie zostali wyposażeni w odpowiednią odzież ochronną, która jest wymieniana i poddawana oczyszczeniu przez pracodawcę, wtedy pracodawca łamie przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy.
Bezpieczeństwo i higiena pracy przy przetwórstwie tworzyw sztucznych.
Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 7 czerwca 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przetwórstwie tworzyw sztucznych (Dz.U.2002.81.735 z dnia 2002.06.21)określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy przy przetwórstwie tworzyw sztucznych.
§ 9. 1. Urządzenia techniczne służące do podgrzewania tworzyw sztucznych, jeżeli stanowią źródła pól elektromagnetycznych, powinny być wyposażone w ekrany chroniące pracowników przed działaniem tych pól. 2. Elementy urządzeń technicznych, o których mowa w ust. 1, które podczas pracy nagrzewają się do temperatury powodującej oparzenia rąk pracownika, powinny być wyposażone w osłony, zgodnie z odrębnymi przepisami. 3. Nagrzewane elementy urządzeń technicznych, o których mowa w ust. 2, powinny być wyposażone w układy sterujące, umożliwiające regulację temperatury i zabezpieczające przed jej niekontrolowanym wzrostem.
Jeżeli zatem urządzenie nie zostało wyposażone w odpowiednie osłony i doszło do poparzenia pracownika, wtedy pracodawca odpowiada za wypadek i możliwa jest jego odpowiedzialność cywilna, czyli niezależne od ZUS i NNW świadczenie odszkodowawcze.
Bezpieczeństwo i higiena pracy przy produkcji cukru.
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 9 marca 1999 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji cukru (Dz.U.1999.25.225 z dnia 1999.03.26) określa wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych w cukrowniach i rafineriach cukru przy produkcji cukru.
§ 15. 1. Urządzenie do zagęszczania soku buraczanego (wyparka) powinno być zabezpieczone izolacją termiczną chroniącą pracowników przed oparzeniami. 2. W przypadku czyszczenia wnętrza wyparki roztworem kwasu solnego do oświetlenia jej wnętrza należy używać lampy elektrycznej o napięciu nie wyższym niż 25 V.
Jeżeli zatem urządzenie nie zostało odpowiednio zabezpieczone przez oparzeniami pracownika, wtedy za wypadek odpowiada pracodawca.
Bezpieczeństwo i higiena pracy przy przetwórstwie mleka i jego pochodnych.
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 26 października 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy przetwórstwie mleka i jego pochodnych (Dz.U.1998.138.897 z dnia 1998.11.13) dotyczy bezpieczeństwa i higieny pracy pracowników zatrudnionych w punktach odbioru mleka oraz w zakładach przetwórstwa mleka i jego pochodnych.
§ 12. 1. W pomieszczeniu laboratoryjnym jedno z wyjść powinno prowadzić bezpośrednio na zewnątrz budynku lub na korytarz ewakuacyjny. 2. Pomieszczenie laboratoryjne powinno być wyposażone w: 1) oznakowane naczynia z pokrywami, odporne na działanie substancji i preparatów chemicznych, 2) wentylację ogólną zapewniającą co najmniej 6-krotną wymianę powietrza na godzinę i w razie potrzeby wentylację miejscową (digestorium), 3) instalację kanalizacyjną połączoną ze zbiornikiem wstępnej neutralizacji ścieków, uniemożliwiającą przedostawanie się zanieczyszczeń chemicznych bezpośrednio do oczyszczalni ścieków lub gruntu, 4) środki neutralizujące oparzenia, 5) automatyczne urządzenia do odmierzania preparatów chemicznych. 3. Preparaty toksyczne stosowane do badań laboratoryjnych powinny być zabezpieczone przed dostępem osób nie upoważnionych.
Jeżeli w laboratorium nie ma środków neutralizujących oparzenia, albo środki są nieprzydatne (obojętnie z jakiego powodu), wtedy za wypadek odpowiada pracodawca.
Zapraszamy do kontaktu celem indywidualnej analizy Państwa sprawy, nasz prawnik jest do Państwa dyspozycji pod numerem 34 389 40 77.